Na początku szkoła była w domach mieszkańców. Dzieci zbierały się w izbie, przychodził nauczyciel – najczęściej mieszkający w wynajętym mieszkaniu na wsi – i przekazywał swoją wiedzę.

W latach trzydziestych XX wieku pojawił się pomysł wybudowania szkoły. W 1935 roku, podczas zebrania wiejskiego, gospodarze z Woli Goryńskiej, w obecności geodety, wyrazili zgodę, aby wydzielił działkę około 1 ha, jako działkę szkolną. W trakcie komasacji została więc wydzielona działka, którą mieszkańcy przekazali pod budowę szkoły.

Przed II wojną światową (tuż przed 1939 rokiem) została zbudowana przez mieszkańców drewniana szkoła, która w czasie wojny została rozebrana przez Niemców. Drewno zostało wykorzystane do utwardzenia drogi oraz budowy baraków, wykorzystywanych przez okupanta na istniejącym w tym miejscu poligonie artyleryjskim. 

W 1945 roku, zaraz po zakończeniu działań wojennych, mieszkańcy wsi przywieźli poniemiecki barak i po niewielkich przeróbkach przystosowano go do pełnienia funkcji szkoły. 

Budynek szkoły w latach 1945-1961

Na przełomie lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku rozpoczęto budowę nowego budynku szkoły i domu nauczyciela. Inicjatywa ta wiązała się z hasłem – „Tysiąc szkół na tysiąclecie państwa polskiego”. Nowy budynek oddano do użytku w 1961 roku, w dniu 1 września uczniowie rozpoczęli w nim naukę.

Przy budowie brali udział mieszkańcy okolicznych wsi. Budynek szkolny w 1961 roku mieścił 6 sal lekcyjnych, obok niego znajdował się budynek gospodarczy, ubikacje dla uczniów i nauczycieli oraz dom nauczyciela z 4 mieszkaniami. 

Budynek szkoły w 1961 roku od strony południowej

Budynek szkoły w 1961 roku od strony zachodniej